اموزشگاه موسیقی همنوا
آموزش موسیقی کودک،آموزش انواع سازهای ایرانی و خارجیاموزشگاه موسیقی همنوا
آموزش موسیقی کودک،آموزش انواع سازهای ایرانی و خارجیپاسخ همه سوالات شما درباره دف
1-برای آموزش دف چه متد هایی وجود دارد؟
بله کتاب های زیادی وجود دارد. مانند: کتاب شیوه دف نوازی آقای مسعود حبیبی،در مکتب دف نوازی آقای عرفان به امید حق، صد درس دف مجید وطنیان،
۲- آیا نواختن دف سخت است؟
هیچ سازی آسان یا سخت نیست و برای نواختن هر کدام بایستی روزانه تمرین کنید. خوب نواختن هر سازی به دو عامل زمان و تمرین نیاز دارد. سازهایی مانند پیانو یا سنتور از آنجا که از قبل کوک شده اند، در ابتدا صدایی بسیار دلنشین تر دارند. اما سازی مانند ویلن که هنرجو خود بایستی صدای مورد نظر را ایجاد کند کمی سخت تر بنظر می رسد.
۳- آیا یادگیری این ساز برای من دیر نیست؟
آموختن موسیقی در هیچ سنی دیر نیست. بقول معروف ماهی را هر وقت از آب بگیرید تازه است!
۴- از چه موقع بایستی ساز را تهیه کنم؟
قبل از تهیه ساز حتما با مربی خود مشورت کنید. حدودا از جلسه دوم یا سوم بهتر است که ساز را داشته باشید.
۵- در حال حاضر قیمت یک دف چقدر است و من به چه نوع سازی نیاز دارم؟
دف با پوست طبیعی از ۶۰۰۰۰ تومان و با پوست مصنوعی از ۴۰۰۰۰ تومان می توانید تهیه کنید. برای خرید حتما با مربی خود مشورت کنید و نظر او را جویا شوید. سعی کنید از سازندگان ساز را تهیه کنید. خرید ساز از سازنده همیشه به صرفه تر و مطمئن تر است.
۶- ویژگی های یک ساز خوب چیست؟
در مورد دف، تاب نداشتن کمانه ی ساز مهمترین مشخصه آن است.
۷- آیا کودکان نیز می توانند به فراگیری این ساز بپردازند؟
بلی از آنجا که دف سایز کوچک برای کودکان هم هست از سنین کم هم می توانند به فراگیری دف بپرداند.
۸- قبل یا همزمان با فراگیری دف چه درس های دیگری به من کمک می کند تا نواختن این ساز را بهتر بیاموزم؟
آموختن مبانی موسیقی (خصوصا وزن خوانی) به یادگیری شما کمک می کند. همینطور گوش دادن به آثار صوتی که شامل تکنوازی یا گروه نوازی دف و دف باشد و خواندن کتاب های مربوط به موسیقی نیز موثر است.
۹- چه مدت زمانی طول می کشد تا من بتوانم این ساز را در حد قابل قبولی بنوازم؟
دوره مقدماتی حدودا هفت ماه طول می کشد. البته این زمان بسته به زمان تمرین هر هنرجو متفاوت است. برای دوره متوسطه تا عالی حدود یکسال و نیم تا دوسال در نظر بگیرید.
۱۰- شیوه آموزش دف برای ساز چگونه است؟ آیا در طی دوره آموزشی ناگهان درس ها سخت می شود؟
شیوه آموزشی برای همه سازها به تدریج و از آسان به دشوار می باشد. در صورت تمرین مرتب روزانه و فراگیری کامل درس ها ، درس های جدید بسیار ساده خواهند بود.
موتیف در موسیقی به چه معناست؟
موتیف در موسیقی به چه معناست؟ به کوچکترین واحد دارای مفهوم در موسیقی موتیف گفته می شود. همان‌طور که در زبان ، هر جمله از چند کلمه تشکیل شده است، در موسیقی هم هر جمله از چند موتیف تشکیل شده است.
البته تفاوت‌هایی نیز وجود دارد. مثلاً چندان مشخص نیست که موتیف در چه بازه‌ای از موسیقی قرار دارد. فرق موتیف با تم (زمینه) در یک قطعه موسیقی این است که موتیف از تم کوتاه‌تر بوده و بخشی از آن به حساب می آید.
موتیف درموسیقی به طور معمول به عنوان کوچکترین زیربخش یک تم (زمینه) یا عبارت که همچنان مشخصهٔ خودش به عنوان یک ایده موسیقایی را حفظ میکند، درنظر گرفته می‌شود.
به عنوان مثال در سمفونی پنجم بتهوون، یک فیگور چهار نوتی مهمترین موتیف اثر شده و از لحاظ هارمونی و ملودی گسترش داده شده تا تم اصلی موومان نخست فراهم شود.
معمولا آهنگسازان برای ساخت یک آهنگ و ادامهٔ موسیقی،نیاز دارند موتیف را چند بار تکرار کنند و یا موتیف های دیگر را به آن وصل کنند. با اینکه تکرار بخش‌هایی که به هم وصل‌شده‌اند ضروری است و تکرار زیاد موجب یکنواخت‌شدن می‌شود، با خلاقیت‌های مختلف تلاش می‌کنند تغییرات گوناگونی را ایجاد نمایند تا در کنار حفظ یگانگی، تنوع را نیز رعایت کرده باشند.
بطور معمول موتیف ها در موسیقی در تکرار تغییر نمی‌کنند و گسترش نمی‌یابند و معمولاً، به طوری پی در پی یا تناوبی طی قطعه ظاهر می‌شوند و سهمی به سزا در ایجاد احساس وحدت دارند.
مشخصات یک دف خوب را بدانیم
اگر برای اولین بار تصمیم به خرید دف دارید ، بهترین کار ممکن کمک گرفتن از
فردی است که تجربه لازم را دارد. این راحت ترین و مطمئن ترین راه برای
شماست. اما به دلایل مختلف امکان دارد که شما به چنین فردی دسترسی نداشته
باشید.در این صورت لازم است به مواردی که اشاره می کنم توجه داشته باشید.
در اینجا سعی کرده ام مطالبی را عنوان کنم که کاملاً کاربردی باشند و از
بیان مطالبی که احتمالاً 50 سال قبل در خرید دف اهمیت داشته خودداری کرده
ام و شما در صورت نیاز می توانید به مقدمه های کتاب های آموزش دف مراجعه
کنید.
به طور عمده دو نوع دف وجود دارد:
1- دف های با پوست طبیعی
2- دف های با پوست مصنوعی یا همان دف های طلقی
عموماً دف های پوستی صدای بهتر و قیمت بالاتری در مقایسه با دف های طلقی
دارند.اما خرید آن را به هیچ وجه به مبتدیان توصیه نمی کنم. چه بسا دف هایی
که به دلیل تجربه پایین در نگهداری ، گرم کردن و نواختن آسیب دیده اند.
ولی دف های طلقی به نسبت مقاوم ترند چرا که نیازی به گرم کردن نداشته و
محیط بر آنها بی اثر است. البته آنچه گفته شد به معنای بی کیفیت بودن دف
های طلقی نیست.
اولین مسئله ای که در خرید دف باید به آن توجه داشت ، این است که شکل آن
دایره کامل باشد. بسیاری از دف ها حالتی بیضی مانند دارند. برای تشخیص این
مطلب کافی است که دف را از فاصله ای مناسب با دقت نگاه کنید.
در مرحله دوم دف را از کنار مطابق شکل نگاه کنید.گاهی به دلیل کشش پوست
روی کمه (قسمت چوبی دف) شاهد انحنای عرضی کمه هستیم که امری نامطلوب است.
حال بایستی مسطح بودن دف را در جهتی که روی آن پوست کشیده شده ، کنترل
کرد.در موارد بسیارشاهد بوده ایم که توجهی به این موضوع نشده است. برای
کنترل کردن می توانید دف را از جهتی که پوست روی آن کشیده شده ، روی یک سطح
صاف (مثلاً شیشه مغازه ای که از آن خرید می کنید) قرار دهید. اگر احساس
کردید که بین دف و سطح صاف لقی وجود دارد ، بدانید که لبه کمه در جهت پوست
مسطح نیست. روش دیگری هم وجود دارد. دف را افقی نگه دارید به طوری که پوست
به سمت بالا باشد. حال از کنار و در راستای افق به پوست دف نگاه کنید و سعی
کنید راستای نگاهتان را در امتداد سطح افقی پوست قرار دهید. اگر مشکلی
وجود داشته باشد به سادگی مشخص خواهد شد. گفتنی است نامسطحی کمتر از 2
میلیمتر قابل چشم پوشی است. (به شکل توجه کنید)
در برخی از دف ها دیده می شود که برجستگی نامطلوبی در لبه در زیر پوست وجود دارد که مبین ساخت ضعیف سازنده است.
در بازار دف هایی وجود دارند که به آنها دف های چهل تکه گفته می شود. در
واقع کمه آنها از تعداد زیادی قطعات چوبی کوچک تشکیل شده و بسیار زیبا
هستند. این دف ها را به هیچ وجه نخرید. صدای نامطلوب و وزن زیاد از ویژگی
های این دف هاست.
معمولاً دف های طلقی به دو رنگ سفید و قهوه ای یافت می شوند و طلق استفاده
شده در این دف ها همان کاغذ کالک پلاستیکی است که معمولاً برای رسم نقشه
های فنی مورد استفاده قرار می گیرد. این طلق ها سطحی مات دارند. اگر طلق دف
مورد نظر شما سطحی صیقلی و براق داشت ، از خرید آن صرف نظر کنید. به این
جهت که طلق مذکور چیزی شبیه به طلق طبل هایی است که در ایام محرم استفاده
می شود و برای دف مناسب نیستند.
دف های طرح دار هم تنها برای دکور یا آویزان کردن روی دیوار مناسبند. اگر
می خواهید دف را بنوازید بدانید که عموماً بدون طرحش صدای بهتری دارد.
با امتحان کردن صدای تعدادی از دف هایی که در محل خرید وجود دارند ، دفی را
انتخاب کنید که نه صدای خیلی زیر داشته باشد و نه صدای خیلی بم.(البته اگر
حرفه ای نیستید)
دف های سنگین نوازنده را در حین نواختن طولانی مدت خسته می کنند. البته
همیشه گفته می شود که دف سنگین برای هنرجوی مبتدی مناسب است و قدرت
نوازندگی او را بالا می برد. اما پس از مدتی با پیشرفت نوازندگی ، لازم است
تا دف سبکتری تهیه شود. اگر قدرت مالیتان اجازه می دهد ، همین کار را
انجام دهید. در غیر این صورت دفی تهیه کنید که وزن متوسطی داشته باشد. این
وزن متوسط را متناسب با ابعاد کمه چنین می توان در نظر گرفت: ضخامت متوسط
کمه در حدود 11 تا ۱۲ میلیمتر و عرض کمه 5 تا 5/5 سانتی متر.
در سطوح حرفه ای ، بسیاری از نوازندگان دف های سبک را برای نوازندگی ترجیح
می دهند.اما بر اساس تجربه ام به شما توصیه می کنم وقتی به سطوح حرفه ای
رسیدید ، باز هم از دف های با وزن متوسط استفاده کنید. چرا که اجرای برخی
ریتم های مشکل با دف های سبک به سختی انجام می گیرد و وزن متوسط دف ، شما
را در حفظ تعادل دف و اجرای هر چه بهتر این ریتم ها یاری خواهد کرد. البته
ناگفته نماند که اجرای ریتم های آسان تر با دف های بسیار سبک قطعاً خالی از
لطف نیست.
تاریخچه پیدایش موسیق درمانی
تاریخچه استفاده از موسیقی به عنوان روشی برای درمان به زمان ارسطو و افلاطون باز می‌گردد. از آن زمان به بعد رگه‌هایی از استفاده از اصوات و آهنگها برای درمان بیماریهای مختلف بکار رفته است. اما در قرن بیستم فکر رسمی استفاده از موسیقی برای درمان مصدومین جنگ جهانی اول آغاز شد و هر چند استفاده از این روش درمانی با مشکلاتی همراه بود که با قدمهایی که برداشته شد، بتدریج این شاخه درمانی تکامل یافت و انجمنهای متعددی تشکیل گردید. بطوری که در سال 1944 اولین برنامه آموزش موسیقی درمانی در جهان در دانشگاه میشیگان آغاز شد.
در سال 1950 انجمن موسیقی درمانی آغاز به کار کرد. در سال 1971 انجمن
موسیقی درمانی آمریکا یا AAMT آغاز به کار کرد. در سال 1985 فدراسیون جهانی
موسیقی درمانی در سطح بین المللی به ثبت رسید. انجمن موسیقی درمانی ایرانی
با اهداف بالا بردن سطح آگاهی افراد از فرآیند موسیقی درمانی و فواید آن و
بالا بردن امکانات تخصصی برای استفاده از این شیوه درمانی فعالیت خود را
آغاز کرده است.
روشهای موسیقی درمانی
در موسیقی درمانی دو روش اساسی وجود دارد: روش فعال و روش غیر فعال ، روش
غیر فعال شامل شنیدن موسیقی است که بیماری با گوش دادن و شنیدن موسیقی که
در حال نواخته شدن است، مورد درمان قرار می‌گیرد. در این روش بیشترین تأثیر
عملکرد در جهت برانگیختن و تأثیر واکنشهای عاطفی و ذهنی است. در حالی که
در روش موسیقی درمانی فعال که نواختن ، خواندن و حرکات موزون اساس کار است.
واکنشهای مختلف عاطفی ، ذهنی ، جسمی و حرکتی تحریک و برانگیخته می‌شوند.
برنامه‌ها و روشهای موسیقی درمانی متنوع و متناسب با نیاز افراد تنظیم و
تدارک دیده می‌شود. محورهای اصلی برنامه‌های موسیقی درمانی شامل شنیدن
موسیقی متناسب و آرام بخش و نواختن موسیقی در گروههای منظم و یا انفرادی
خواندن آوازها ، ترانه‌های فردی و یا گروهی می‌باشد.
موسیقی درمانگر کیست؟
انجام و ارائه روش درمانی توسط هر فردی جایز نیست. موسیقی درمانگرها افرادی
متخصص هستند که در زمینه‌های مختلف موسیقی و شاخه‌های درمانی ، آموزش
دیده‌اند. بلکه آنهایی صلاحیت دارند که با اساس بیماریها ، درمانهای مختلف
آنها ، روانشناسی موسیقی و ... آشنا هستند و شایستگی فردی و تخصصی لازم را
در این زمینه دارا هستند.
در موسیقی درمانی از چه نوع موسیقی استفاده می‌شود؟
موسیقی انواع مختلف دارد، برخی آرام و برخی تند هستند. در هر حال تأثیر
موسیقی‌های مختلف بر ذهن و سلامت انسان متفاوت است. برخی از انواع موسیقی
نه تنها نقش بهبود دهنده ندارند، بلکه معمولا برای کارکردهای مختلف مغز و
روح انسان نیز مضر به شمار می‌روند و در صورت تداوم به گوش دادن یا نواختن
آنها مشکلاتی را برای فرد بوجود خواهد آورد. در فرآیند درمان با موسیقی از
نواحی از موسیقی استفاده می‌شود که القاء آرامش و نشاط ذهنی را به همراه
دارند و باعث تجدید قوا و بهبود کارکردهای مغز می‌شوند. این دسته از
موسیقی‌ها با ایجاد تأثیرات مختلف از جمله تقویت اراده و روحیه بیماران
فرآیند درمان را سرعت می‌بخشند.
چه نوع بیماریهایی با موسیقی درمانی درمان می‌شوند.
طیف وسیعی از بیماریها در طی فرآیند درمان بهبود پیدا کرده‌اند. این
بیماریها طبقات مختلف با علل مختلف را در بر می‌گیرند. بطور کلی عمدتا
بیماریهایی که به نحوی با مسائل روانی فرد در ارتباط هستند یا حالات روانی
می‌تواند نقش مؤثری در بهبود آنها داشته باشند، در پاسخ مثبت به موسیقی
درمانی شناخته شده هستند. همچنین بیماریهای جسمی که منشأ روانی دارند با
این روش بهبود پیدا می‌کنند.
توصیه های لازم جهت نگهداری مطلوب تار و سه تار
از نگهداری تار خود در محیط مرطوب جدا خوداری کنید.
حتما بسته های رطوبت گیر سیلیکا ژل در داخل جعبه یا کاور ساز تار خود قرار دهید، دقت داشته باشید رعایت این توصیه الزامی می باشد . همچنین توجه داشته باشید تعویض سیلیکا ژل هر دو سال یک بار حتما انجام گردد، نکته ضروری دیگر احیای سیلیکا ژل موجود در بستبندی می باشد که می باید به منظور حفظ کیفیت هر سه ماه یک بار برای مدت زمانی از جعبه ساز خارح شده و مقابل آفتاب قرار داده شود.
از آویختن ساز به صورت نا مناسب و یا نا متعادل بر روی دیوار خودداری شود و در صورت اصرار بر این کار از دستگیره نگهدارنده مناسب دیوار کوب استفاده شود( در صورت آویختن به دیوار دقت داشته باشید نکات مرتبط با رطوبت محیطو در معرض آفتاب نبودن، در معرض وزش باد کولر یا حرارت لوازم گرمایشی نبودن و … حتما رعایت شود ).
در برابر تابش گرمای مسقیم _ لوازم حرارتی و تابش مستقیم نور خورشید _ نباشد .
فراموش نکنید امن ترین مکان برای نگهداری ساز خود جعبه ی آن می باشد .
در فاصله بین تمرین ویا اجرا ها بهترین مکان جهت گذاشتن ساز پایه های ایمن نگهدارنده و یا جعبه ساز است.
در هنگام جابجایی با وسایل نقلیه و یا زمان مسافرت از چیدن هر نوع وسیله ای روی ساز و جعبه ساز اکیدا خودداری شود.
استفاده از ساز مربوط و مختص نوازنده آن است . از فاش کردن رمز قفل جعبه ی ساز پرهیز کنید .
تار خود را به هیچ وجه در دسترس کودکان و در اختیار افراد آماتور قرار ندهید .
در صورتی که به مدت طولانی ساز نخواهید زد ، جهت جلوگیری از چنگ شدن دسته کوک ساز را حتما شل کنید. ( دقت داشته باشید رعایت این نکته در سلامت ساز شما در درازمدت تاثیر حیاتی خواهد داشت )
مضراب ساز را بر روی کاسه تار به هیچ عنوان نچسبانید .
برای تمیز کردن ساز از دستمال پارچه ای نرم بدون پرز و خشک استفاده کنید و در صورت اضطرار برای پاک کردن لکه ها از دستمال که رطوبت جزئی دارد استفاده کنید . دقت داشته باشید از به کار بردن پاک کننده هایی که مواد آن محتوی حلال هایی نظیر الکل ، تینر و مواد روغنی ( جهت جلا ) اکیداً خودداری کنید.
از آنجا که مواد مورد استفاده در ساختار ساز از مواد طبیعی و آلی تشکیل شده است، جهت جلوگیری از آفت های حشرات و موجودات ذره بینی استفاده از مقدار بسیار اندکی از نفتالین الزامی است.
قبل از نوازندگی دست هایتان را با آب و صابون شسته و خشک کنید . وجود چربی ، رطوبت و … انگشتان رنگ پرده ها را تغییر می دهد ، همچنین صدا دهی را مغشوش ، فرسایش و پاره شدن پرده ها و آلوده شدن روی دسته را تسریع میکند.
بد نخواهد بود که سیم ها هر چند ماه یک بار تعویض شود .
در صورت پاره شدن یکی از دو جفت سیم های زرد و سفید بهتر خواهد بود تعویض سیم به صورت جفتی باشد .
شماره سیم های سفید و زرد به کار رفته برای شش سیم مطابق یکی از دو دستور زیر باشد :
الف – سفید اول و دوم ۲۰ – زرد سوم و چهارم ۲۲ – سفید پنجم ۱۸ – بم ۳۸
ب – سفید اول و دوم ۱۸ – زرد سوم و چهارم ۲۰ – سفید پنجم ۱۸ – بم ۳۴
از دستکاری کردن محل خرک و یا عوض کردن آن _ که سهم به سزایی در صدا دهی تار دارد _ در صورت نداشتن آگاهی و تخصص لازم پرهیز کنید .
در تابستان ساز خود را در معرض وزش باد های خنک کولر و اسپلیت قرار ندهید .